We leven in een hectische tijd die steeds hectischer lijkt te worden.
Het dagelijks leven slokt ons op en gelukkig hebben we onze ‘automatische piloot’. Dit stukje onbewuste deel van ons brein helpt ons door deze hectiek heen. Maar is dat nu wel zo slim?

Het is niet voor niets dat yoga en mindfulness zo’n run nemen in deze hectische tijd. Stil staan bij jezelf, voelen, ontspannen.  Laatst kwam een vriendin bij me op de koffie en werd ik opgeschrikt door een gongetje van haar Phone, met het advies om even stil te staan bij het leven en je aandacht naar je voeten te richten. Ja ook de app-industrie springt hierop in.

Mensen, waar zijn we mee bezig? Jaren voor deze tijd leerde ik op het HBO het begrip ‘gereflecteerd handelen’, afkomstig uit de Agogiek. Een sociale studie over veranderkunde voor volwassenen, die allang niet meer bestaat.
Gereflecteerd handelen wilde ons leren bewust te zijn van je eigen gevoelens en deze dan direct te vertalen in concreet handelen. Eigenlijk haaks staand op het huidige mindfulness, dat zich uitsluitend richt op gewaar- en bewustwording en het maar laten zijn, zonder waardeoordeel.

Nee, emoties voelen en ernaar handelen lijkt niet meer zo van deze tijd. We gaan maar door, met jakkeren, hollen en vliegen en we lijken geen tijd meer te nemen voor onze gevoelens. We denken overigens ook dat de ander daar niet op zit te wachten en we twijfelen of we deze wel mogen en kunnen uiten. Nee, we zijn geneigd tot slikken en maar doorgaan. Je verbijten, jezelf niet serieus nemen, over je grenzen gaan en maar doorgaan lijkt vooral iets van deze tijd. En wat ben ik dan blij met het laatste Sire-spotjes van ‘waar doe je het eigenlijk voor’ en ‘voor wie?’.

Als je je overigens lekker voelt bij mindfulness, moet je dat natuurlijk gewoon blijven doen, maar ik gebruik liever geen gongetje om mijn aandacht naar mijn voeten te krijgen. Laat mij maar voelen, dit erg serieus nemen en er vooral naar handelen.

Wat in ieder geval blijkt, is dat we weinig aandacht besteden aan onze emoties in werkomgevingen. Het resultaat? Aan het eind van de dag zijn we afgedraaid en uitgeblust, we ploffen neer op de bank en laden ons op voor een yoga- of mindfulnessbijeenkomst.

Gereflecteerd handelen Het is allereerst belangrijk dat je jouw emoties leert herkennen én weet wat ze met jou doen. En dat voelen is voor sommigen nog best lastig. Sommige gevoelens kosten je energie. Andere geven juist energie. Heb je daar al zicht op? Dan ben je al best ver. Als je je dan ook nog focust op de energiegevers, dan krijg je meer veerkracht en plezier in je leven en werkend leven.

Ons brein pikt de hele dag kleine signalen op in ons hectische bestaan waar je vermoedelijk nu niets mee doet; je laat ze liggen of denkt “ach”. Bijvoorbeeld je baas die je geen gedag zegt, iemand die stiekem voordringt in de rij, soep die lauw wordt opgediend, een collega die een snerende opmerking geeft bij binnenkomst, etcetera.
Deze signalen kleuren je emoties. Je automatische piloot laat je doorgaan en je karakter bepaalt of je assertief op al die signalen reageert of dat je ze laat liggen en/of inslikt en mee naar huis neemt. Dan hoeft er maar iets te gebeuren in die vertrouwde omgeving en de bom barst. Het thuisfront mag het dan ontgelden.

Dit kan dus echt anders volgens mij.

A) je partner of gezinsleden verdienen niet jouw opgepotte emoties van de hele dag en

B) je baalt zelf ook van deze uitbarsting van je verzamelde prikkels.

Ik ben meer van bewustwording, noem het gerust mindfulness, maar ga er ook daadwerkelijk wat mee doen. Handel ernaar. Nee, die agogiek-les van weleer, was zo gek nog niet. Het gaat om ‘gereflecteerd handelen’. Je voortdurend afvragen, wat gebeurt er nu met mij, wat voel ik en waarom en kan ik daar wat mee?
Het zal je leven een stuk aangenamer maken.